Duur van de bevalling: 2
Bevallen na: 40.1
Gewicht bij geboorte: 3680
Lengte bij geboorte: 50
Het geboorteverhaal van Loise.
Werd ochtends 14 mei ingeleid omdat er verminderd leven was en het vruchtwater op was. De bedoeling was dat ik met een ballon catheter ingeleid zou worden .. Omdat er nog geen ontsluiting was en de baarmoeder heel erg naar achteren gekanteld lag. Maar eerst door een verloskundige en later door een gynecoloog lukte het plaatsen van de ballon catheter niet. Dus gevolg er moest toch een vetertje met hormonen geplaatst worden. Wat ze normaal gesproken niet doen bij een inleiding waar het vruchtwater op is. Maargoed er was nu geen 'keus'.
Om half 11 zat het vetertje er in en om half 2 voelde ik de eerste echte wee. Al heel snel kwamen de weeen in raptempo achter elkaar aan. En heb ik om iets tegen de pijn gevraagd. Ik kreeg een infuus waar je op een knopje kon drukken en wat wazig in je hoofd werd.. :) Hielp heel goed! Om kwart over 3 had ik persdrang en 8cm. De verloskundige heeft het laatste randje weggedrukt en om half 4 is onze prinses geboren!!
3680 gram en 50cm!! Een prachtige dochter!
Mijn bevallingsverhaal:
Op 21 oktober moesten we om 6u bellen naar de verloskamers of er een kamer vrij was! En Jahoor! Er was een kamer vrij.. dus we zijn toen snel richting het ziekenhuis vertrokken !!... Daar aangekomen door de spits was het inmiddels alweer kwart over 7.. Eerst aan de CTG om te kijken of jij het allemaal goed had en toen werd er gel ingebracht.
Meteen merkte ik wel hardebuiken op maar die waren niet pijnlijk of iets dergelijks.. wel flinke menstruatie kramp. Om 1u zou ze gaan voelen wat de 1e inbreng gel had gedaan en nieuwe gel inbrengen. Bij de 1e keer voelen was het wel wat meer verweekt maar nog helemaal geen bevalling in zicht! Dus opnieuw gel erin .. Ik verwachtte er niet zo heel veel van eerlijk gezegd ... Maar al snel kreeg ik echte weeen.. En wist ik even niet meer waar ik het moest zoeken.. Eerst maar 2 paracetemol gekregen en toen uiteindelijk maar gaan douche om de pijn wat te doen verzachten..
Na het douche kwam ze dan toch maar kijken hoe het er daar voor stond omdat ik zoveel pijn had .. En toen had ik ineens 2 cm ontsluiting!!.. Dus je ging er toch echt aankomen! ;) ..
Toen werd de anestesie gebeld voor de ruggeprik en die was er heel erg snel! Super!.. Alleen jammer dat de 1e prik niet goed gezet was.. Hij durfde er geen medicijnen in te spuiten omdat er bloed terug kwam dus hupakee nog een keer!.. En toen zat hij godzijdank wel goed.. :)
Uren heb ik kunnen genieten van mijn ruggeprik. Om 7u savonds heeft ze besloten de vliezen door te breken omdat de ontsluiting verder niet vorderde.. En er dan weer schot in de zaak zou komen!
En jahoor.. rond kwart voor 9 deed de ruggeprik het helaas niet goed meer en wist ik niet waar ik het zoeken moest van de pijn. Jonas had het heel slecht in mij en moest er uit.. Ze wilde eigenlijk bloed van zijn hoofdje afnemen hoe het er met hem voorstond maar daar was plotsklaps geen tijd meer voor want ik had persdrang..
Uiteindelijk ben je met een knip en een scheur geboren.. om 21u28! En zijn we reuze trots op jou!
Gabor is geboren na een zwangerschapsafbreking.
Wij kregen op 23decembeer van de verloskundige te horen dat het niet goed was met ons kindje. Wat hij precies had kon ze ons niet zeggen maar goed was het niet.
Dezelfde middag konden wij nog terecht bij de gyn in het st jansdal en zij constateerde dat onze zoon geen schedeldak had. Dit is een aandoening die niet met het leven verenigbaar is.
De dag erop 24dec konden wij ochtends in het WKZ komen voor nogmaals een echo. Onze zoon zijn hartje klopte dapper door! Hij had naar wat bleek uit die echo idd geen schedeldak en hij had ook een gat in zijn middenrif.
Wij stonden toen voor een hele moeilijke keuze.. Of eigenlijk hadden we geen keus. We moesten de zwangerschap afbreken. Hier staat 5dagen bedenktijd voor.. Dus uiteindelijk ben ik op 28december 2009 ingeleid met tabletjes.
Op 26december heb ik de pil ingenomen om het van onder klaar te maken en te laten verweken.. Je weet dan dat je kiest voor het stoppen van de zwangerschap en dat onze zoon zou gaan overlijden.. Hoe moeilijk!!
Uiteindelijk ben ik dus ingeleid. Ochtends begonnen met de pilletjes . dat ging allemaal heel goed en om 1u smiddags braken mijn vliezen al spontaan! En een guts vruchtwater voor deze termijn echt niet normaal.. Het leek zelfs maar te blijven stromen...
Alleen toen trad het probleem op dat hij muurvast zat in het geboortekanaal...... Dus uiteindelijk is er savonds om half 10 besloten dat er geprobeerd zou worden hem te pakken op de operatie kamer doormiddel van mij narcose te geven.. Dan konden hun hun gang gaan.. En toen was onze mooie lieve *Gabor er zo..
Dag lieve lieve jongen!
Irene is geboren op 3 januari nadat ik op 2 januari opgenomen ben in het ziekenhuis omdat ik 1 week over tijd was en ik bijna geen stap meer kon verzetten. Ik heb toen een zogenaamd vetertje gekregen wat de bevalling eventueel op gang kon helpen.
In eerst instantie gebeurde er niet veel maar later rond een uur of 19u savonds kwamen er echte weeen om de 5minuten. Omdat de verpleegkundige tegen ons zei dat dit waarschijnblijk alleen maar weeen waren die veroorzaakt waren door het vetertje waren we verrast dat het toch doorzetten!
Om half 1 snachts zijn mijn vliezen gebroken en binnen een mum van tijd had ik 10cm ontsluiting en toen begon het lange wachten. Mijn bloeddruk daalde heel erg en Irenes hartslag. Wachten was dus op een gynecoloog.. Toen ik eindelijk mocht persen duurde het nog lang .. het ging niet zo eenvoudig. Uiteindelijk is er een knip gezet en een push op mijn buik gedaan en daar was ze dan om 6u49!! Is onze prachtige dochter geboren!