Duur van de bevalling: 1 na breken vliezen
Bevallen na: 37,4
Gewicht bij geboorte: 3275
Lengte bij geboorte: 50
 

Zaterdag 11 januari :

maar de pijn werd alleeen maar erger. En kreeg steeds een strakke buik. 

Na wat te dubben, maar naar de spoed van het sophia gebeld. Verhaal uitgelegd. Dus ik moest maar even langs komen om een ctg te laten maken.

Vriendlief gebeld, Opa gebeld, want om M mee te nemen leek me niet een goed idee.

Na een uur eindelijk bij het sophia. Daar aan de ctg. En ik zag zelf al meteen dat de lijn toch wel erg regelmatig om hoog ging. En om eerlijk te zeggen had in toen de tijd om er ook op te letten. Dat lukt niet met een 2jarige bij je op de bank.

Na 30 minuten ging de gyn even checken op ontsluiting. 3 cm bleek ik te zijn.

Aangezien de bevalling bij M zo snel ging, moest ik maar even 2 uur gaan wandelen en dan weer terug komen. Dus 2 uur gewandeld en trapgelopen. En weer aan de ctg.

Ontsluiting nog steeds 3 cm. Weeen nog steeds regelmaltig. Advies: Ga naar huis en kijk het aan.

Mag nu pas weer bellen als me water breekt, of als ik de weeen echt moet gaan weg puffen.

Dinsdag 14 januari

Smorgens wakker geworden met buikpijn. Eindelijk t zet door. Toch even aankijken, voordat ik weer oppas regel voor niets. Tegen de middag toch maar weer opa gebeld, M naar opa toe. Het Sophia gebeld, vriend lief gebeld. En weer naar t Sophia. Daar rond 12 uur aangekomen, weer een ctg gemaakt. Kleine alles goed, 4 cm ontsluiting. Advies, weer 2 uur wandelen.

Nou dus maar weer aan de wandel, museumpark doorgewandeld met vriendje. Nog nooit zoveel gewandeld samen haha.

En na 2 uur weer terug. Geen verbetering, en het zette weer niet door. Bijna in tranen, want ze wouden me weer naar huis sturen.

Eindelijk kregen ze in de gaten dat ik er echt doorheen zat, echt wel pijn had, maar de ontsluiting niet door wou.

En het verlossende woord, Wilt u dat wij u vliezen gaan breken en u gaan inleiden.......JAAAAAH graaag. 

Dus overleg met de verloskamers, en er was meteen plek. Dus wij naar de verloskamers, opgenomen daar. Alles werd klaar gezet.........

2 bevallingen tussendoor. En om half 7 savonds ( we waren om 4 bij de verloskamers opgenomen) waren we aan de beurt.

Dus om half 7 hebben ze mijn vliezen gebroken, en ben ik aan het infuusgelegd. ( nog zonder medicijnen )

Die zou men na een half uur aanzetten. Eerst eens kijken wat het breken van de vliezen zou doen. Nou na een half uur kwam men even kijken, infuus aangezet. Geen weeen te zien op de ctg. Maar ze waren er wel. En niet zon beetje ook. 5 minuten later heb ik vriend lief de verpleging laten roepen. Ik had persweeen. Ik dacht echt, dat geloven ze noooooit....

Verpleegster kwam binnen, en zag me, en riep met spoed de gyn erbij. Die was er binnnen een minuut gelukkig. En 5 minuten later was onze dochter geboren. om 19:45.

Dat was even in het kort het verhaal van onze mooie dochter. Ze doet het prima, is heerlijk rustig ( wel wat herrie gewent van dr broer toen ze in mijn buik zat)

We hebben dus een zoon en een dochter, wij zijn klaar.

Liefs

Vrijdag middag rond 1 uur brak me water terwijl ik op t toilet zat ( gelukig)

Daarna heb ik het ziekenhuis gebeld. Het was erg druk, dus ik zou worden terug gebeld door de gyn. Na een half uur in spanning te hebben gezeten werd ik terug gebeld. Ik moest even langskomen zodra ik daar klaar voor was. Want het zou nog wel even duren, aangezien het de eerste was.

Me vriend gebeld dat hij naar huis moest komen. Over een uurtje ben ik er, was zijn reaktie. Nou kom maar wat eerder heb ik gezegd. Dat deed hij ook.

Om 10 voor 3 reden we de p-garage in bij het erasmus. En omdat de verloskamers vol waren, moest ik me maar op de poli melden. Dan zouden ze daar een ctg maken en dan kon ik daarna naar t sophia.

Op de poli aangekomen had ik al behoorlijk pijn. Aan de ctg. Geen weeen te zien, maar de verpleegsters vonden dat ik toch wel erg veel pijn had.

Ik vroeg nog aan de verpleegster, er horen toch pauzes tussen weeen te zitten?

Die had ik dus niet. Er werd met spoed een gyn gebeld om naar me ontsluiting te kijken. Die kwam na  10 minuten. Broek uit, en even kijken.

Accuut paniek daar op de poli, ik had al vollegide ontsluiting en ze kon het hoofdje al zien. Daar lag ik dan, op de poli in t erasmus, en niet in een verloskamer in t sophia.

Met spoed werd ik met bed en al naar t sophia gebracht, vriendlief er rennend achteraan.

Ik nog roepen onderweg dat ik toch echt moest persen, Nee dat mag niet mevrouw. Nog harder rennen.

Puffen, puffen moet u. Niet persen.

Aangekomen op de verloskamer, moest ik "even" gaan verliggen van bed. Viel niet mee natuurlijk.

Maar ik was al blij dat ik er was.

Eindelijk mocht ik persen. (En natuurlijk geen tijd voor verdoving :o(  ) Elektroden werden op zijn hoofdje gezet, daaruit bleek dat onze klein zijn hartslag niet goed meer was. Waarschijnlijk door t niet mogen persen en de erg snelle ontsluting. En natuurlijk geen tijd voor verdoving :o(

Daarom werd er een vacuum bijgehaald. En met de volgende perswee werd onze zoon geboren. Totaal ben ik dus 5 minuten na aankomst in de verloskamer bevallen van een gezonde zoon.

Het was toen 16.25.

Dat is in het kort ons verhaal. En mijn erg snelle maar erg heftige bevalling.