Dinsdag 21 juli 2009, 40 weken en 6 dagen zwanger.
Om 03.00u ’s nachts werd ik wakker door pijn in mijn buik.
Beetje afwachtend nog of het echt door zal zetten.
Ja hoor, de weeen kwamen zo ongeveer om de 7 á 10 minuten.
Om 04.30u ben ik lekker in bad gegaan, dat was goed te doen!
Ben er even uit gegaan maar voelde toen de weeen echt heviger worden dus maar weer lekker terug gegaan.
Om 08.00u komt mn man de badkamer in, zit je nu al zo lang in bad??
Ja lekker hoor, hihi! Beetje gerimpeld huidje maar goed.
Ben er toen toch maar uitgegaan en een half ontbijtje naar binnen gewerkt.
Om 09.20u had ik een afspraak bij de vk maar die heb ik maar afgebeld en gezegd dat ze beter hierheen kan komen omdat ons ventje nu echt onderweg is.
Het was de bedoeling geweest dat ze me ging strippen als dat al kon maar dat kwam ze dus thuis doen.
Om 11.00u kwam de vk en voelde dat mn baarmoedermond al helemaal verstreken was en 2cm ontsluiting had.
Pffft, 2cm in 8 uur tijd.. Maar ik had nog goede moed!
Ze heeft het kunnen oprekken tot bijna 3cm, net te weinig om mn vliezen te kunnen breken.
Weeen kwamen zo om de 4 tot 5 minuten.
Om 15.30u kwam ze terug. Resultaat ---> Bijna 4cm... Niet te geloven, in 4,5 uur maar 1cm opgeschoten.
De vk zei al, ik ga je nu even wat onvriendelijker maken want je ben mij nog veel te vriendelijk!
Ze ging mn vliezen breken en ja hoor, de weeen werden direct veel heftiger!
In principe zou dan de ontsluiting veel sneller moeten gaan.
Wat was ik ineens moe! Ik had maar een nacht van 3 uur gemaakt en die weeen de hele dag waren best vermoeiend. Gelukkig had ik de weeen heel goed onder controle omdat ik me heel ontspannen kon houden.
De vk zou rond 18.30u wel weer terug komen. Dat werdt 19.00u..
Resultaat---> Net 5 cm ontsluiting..
Vk vroeg of ik nog een keer in een warm bad wilde, hopelijk dat het dan wat door zou zetten.
Ben toen een uur in bad geweest, de vk bleef in huis.
Na een uur heeft ze in bad gevoeld hoeveel ik opgeschoten was, bijna 6cm!!
Wat een gedoe, dit schiet niet op.
Er moest wat gebeuren want ik was doodop!
Toch maar naar het zh, kreeg daar een spuit in mn been om de scherpste kantjes van de weeen te halen en kreeg een infuus met extra weeenopwekkers.
Na korte tijd kreeg ik enorme persdrang, dacht echt dat ik al zover was maar nee.
De gyn kwam even controleren en had bijna 8cm..
Infuus werdt flink hoger gezet, met als gevolg dat de persdrang bijna niet meer weg te zuchten was.
En toch moest het. Na een tijd kwam de gyn weer kijken hoever ik was en ja hoor, volledige ontsluiting!!
Ik direct op mn rug gegaan want nu kon het echte werk beginnen!!
Wat vond ik dat heerlijk die persweeen!! Kon eindelijk wat doen en het deed helemaal geen pijn!
Had me dat echt heel anders voorgesteld.
Kreeg toen een spiegel voorgeschoteld omdat zn hoofdje al goed te zien was.
Wat vond ik dat een zielig gezicht! Ik dacht: Ach, arm ventje van me, wat heb jij het zwaar nu..
Ik kreeg toen direct weer een perswee en zei: kom op, actie want dit is zielig!! Hihi, ze hebben zich rot gelachen daar.
Toen was hij er heel snel.. In totaal 37 minuten geperst.
22 juli om 00.20u is hij geboren. Een bevalling van 21,5 uur.
Een heel klein scheurtje die met 1 hechting gehecht zou worden. Geen verdoving dus.
Uiteindelijk toch een 2de hechting bijgezet. Wat een mazzelaar ben ik toch! Geen gekkigheid met knip of vacuum of iets dergelijks..
Ook al heeft het lang geduurd, ik kan niet anders zeggen dat ik het alles mee vond vallen en het gerust zo weer doe.. :)