Wat heerlijk om weer moeder te mogen zijn. Ondanks dat het zwangerschapsverlof al weer achter de rug is, geniet ik iedere dag nog met de volle 100% van onze zoon. De dagen dat ik nl. werk (ene week 3 dgn, de week daarop 4 dgn), ben ik nl. best vroeg thuis, zo rond 16.30 uur. Zodoende kan ik ook op m'n werkdag nog flink wat tijd genieten/besteden aan zoonlief.
Inmiddels zijn we ook druk bezig om nogmaals proberen zwanger te worden. Zoals al eerder geschreven, lukt het niet, dan hebben we hier vrede mee hoor! Het is al zo'n wonder dan Jean-Leon is gekomen.
Bijna 6 jaar hebben we op de komst van ons manneke moeten wachten. En het is iedere dag, iedere traan, iedere frustratie, woede, of welke emotie dan ook die ik afgelopen 6 jaar heb gevoeld, waard geweest. Zelfs het verdriet van de 3 voorliggende miskramen zijn helemaal weggevaagd...
Dus laten we niet te hebberig worden en afwachten wat 'boven' nog voor ons in petto heeft.