13 augustus 2008
Tomas Pieter roepnaam Tom
2480 gram en 43 cm lang
Na vele weken in spanning en ziekenhuis in en weer uit en weer in moest je er dan toch echt uit.. ik kreeg de bloeddruk niet meer onder controle met de maximale medicatie en met 35 weken werd het toch een zwangerschapsvergiftiging (Pre eclampsie) Tom is met 36 weken geboren via inleiding, een knip met vacuumpomp.
Nu bijna 4 maand verder ben je 56 cm lang en weeg je 4996 gram en wat vliegt de tijd zeg... de eerste weken waren ziekenhuis weken, veel spanning en vragen. niet willen drinken, veel te hoog bilirubine gehalte, onder de lamp, sondes en borstvoeding, kolfen en twijfel..
Toen na 2 weken lekker naar huis.. Genieten, bezoek, bezoek en nog meer bezoek, lief, nog liever, spugen, pijn, huilen en nog meer huilen.. niet willen slapen..de twijfel en de vragen naar de arts.. Reflux, over op fles, melk verdikken, bedje hoog langer zitten en nog veel meer maar steeds maar huilen. voor ons nog meer spanning en kijken wat nu verder.
met 3 maand kreeg je medicatie tegen reflux en wat was dat een wondermiddel.. een blije baby, gezellig brabbelen, lachen, huilen als je honger hebt en niet de hele dag... Genieten en nog eens genieten.. babyzwemmen, kinderdagverblijf, opa's en oma's. Je eerste Sinterklaas..
4 maanden wat zijn ze voorbij gevlogen. als een zucht. Nu op naar de kerst. Mama weer aan het werk en zal het bevallen?? echt veel zin heb ik nog niet maar mijn vakantie zit er echt op.. Tom doet het helemaal super.. hij blijft nog een klein mannetje maar doet alles wat een ander kind met 4 maand ook doet.. de arts zegt dat hij meer wil dan dat hij kan en dat maakt hem soms boos.. tempramentvol mannetje is het. Maar wij genieten met volle teugen
Met 5 maand werkte de medicatie niet meer naar behoren en zaten we weer met een kindje wat heel veel pijn had. krabte zijn hele gezicht open en gilde het uit.. zo zielig. samen met de kinderarts van alles geprobeert. nieuwe medicatie, ander voeding, misschien toch een koemelk allergie dus aan de nutramigen. niets leek te werken..
Met 6 maand: Uiteindelijk waren we op en wisten we niet meer wat te doen. Ook de kinderarts was even out of options dus een opname volgde, PH metrie meting, uitkomst duidelijk reflux, een provocatietest voor koemelk jahoor duidelijke reactie.. na 10 dagen ziekenhuis mocht je met medicatie weer mee naar huis.. dit ging weer een paar weken goed eindelijk weer genieten. maar met maand 7 was het weer mis. weer een opname weer een meting bleek dat met medicatie de reflux niet voldoende onderdrukt werd. ook als je zat. dus jou casus ging naar Groningen, test met Barium papje volgde, geen hernia duidelijk reflux. dus weer andere medicatie.
Maand 8 was de maand dat Tom zich eindelijk goed voelde, een blij mannetje die overal de lol inzag. maand 9 en 10 zijn voorbij gevlogen. Tom voelde zich super.. ging teigeren en heel snel kruipen, stappen deed hij al maanden maar nu ook zelf optrekken en om alles heen lopen..
Nu maand 11 en bijna naar de 1 jaar.. wat gaat het allemaal snel. je bent nu een echte dreumes. ondernemend, ondeugend, lief en onze kleine sterke vent.. wat zijn we trots en wat kunnen we van jou en met jou genieten.. een veel bewogen zwangerschap en een eerste jaar met vele hobbels. maar positief denken heeft ons er doorheen gesleept.
liefs Macha, Matthijs & Tom