Hai ,
Ik ben een alleenstaande moeder van 32 met een zoontje geboren op 29-10-2010. Na een relatie van 13 maanden is mijn ex bij 3,5 maand zwangerschap er vandoor gegaan.Wij waren/zijn een groot geheim voor zijn familie,ex vriendin & zijn dochtertje
Hij heeft totaal geen liefde en of interesse in zijn zoontje gehad,ik heb een erg zware zwangerschap en bevalling gehad en vooral heel veel stress,onzekerheid en verdriet.Maar toen ik mijn kindje in mijn armen had was er niks belangrijkers meer.En mijn hele leven zal mijn zoontje het allerbelangrijkste zijn ,en niks en niemand anders.
Uiteindelijk zou ik graag voor mijn 35 ste nog een poging willen doen met een donor ,want geloof gewoonweg niet meer in de WARE of iemand waarbij ik mij gelukkig kan voelen.Ik ben inmiddels 32 en al mijn hele leven val ik op de verkeerde types ,verslaafden vooral mannen die gokverslaafd zijn.Het lijkt alsof ik een etiket op mijn bibs heb met kom maar hier heen gokverslaafden :D.
Maar goed dit is the story of my life ,ik ben gelukkig met mijn kindje en hopelijk een tweede kindje.Een eventuieel 2 de kindjegaat via ZI .Ik ben nu nog redelijk jong ,al vind ik mezelf persoonlijk al wat te oud maar goed het is maar net hoe je je voeld