Hoi allemaal,

IK ben Majella, ik kom ben geboren in Antwerpen heb heb daar tot mijn 26ste gewoond. De dag dat ik mijn vriend heb leren kennen,wist ik gelijk dit is hem. Na 2 jaar in de weekends te pendelen tussen Antwerpen en Zeeland hebben we besloten dat we gingen samen wonen. Ik heb mijn overplaatsing van mijn werk aangevraagd en ook gekregen. Na een tijdje hebben we een besloten om een echt liefdesnestje te kopen, december 2008 kregen we de sleutel van ons paleisje. We waren al een tijdje bezig met hormonen behandeling en uiteindelijk in November 2009 is ons zoontje geboren na een hel van een bevalling.

Na een tijdje hadden we gauw weer besloten om voor een nieuwe spruit te gaan. Dus wij weer naar het ziekenhuis gaan spreken met de gyni voor een doorverwijzing naar de invitro-afdeling. Gelukkig moesten we niet weer voor een intake gespek komen, maar mochten we gelijk aan de behandeling begingen. September 2010 begongen met hormonen en uiteindelijk in juni 2011 een positieve test in onze handen. we waren door het dolle heen.

Bij de eerste echo op 7.4 weken bleek dat het wel een heel klein vruchtje was,met nauwelijks een zichtbaar hartje dus te klein voor het aantal weken. de gyn dacht dat ik mijn eisprong paar weken later had gekregen, maar ik vertelde hem dat we ovulatietesten hadden gebruikt en dat ik mijn eisprong echt eerder had gekregen en mijn positieve test in mijn handen had op de dag dat de gyn denkt dat ik mijn eisprong heb gehad. Dus de gyn nog eens onderzoeken en extra echo plus nog een extra arts er bij gehaald om mee te overleggen. Gevolg ze denken dat mijn prulletje het waarschijnlijk niet gaat halen met nu al een groeiachterstand en zwak hartje. Ik moest me voorbereiden op een eventuele mk.

Ik denk dat dan de tijger in mij naar boven komt en ik ben extra vitaminen gaan innemen en rusten, en met een klein hartje naar de controle echo een tweetal weken later gegaan. Mijn bloeddruk was veel te hoog van de stress en was 3 kilo afgevallen. Maar wat kreeg ik mooi nieuws te zien daar zat een klein babytje te waaien naar mij als of het wilden zeggen mama ik ben ook een tijger en ik vecht met je mee. het was zelfs zo goed gegroeid dat ik zelfs een week vooruit ben gezet. Wat waren we gelukkig met al dit nieuws.

Uiteindelijk ben ik met de derde echo weer paar dagen terug gezet, maar de kleine deed het geweldig goed. dus ben ik nu uitgerekend voor 25 februari. De 4e echo was ook super goed. de kleine groeit als kool en was toen al 16 cm groot.

Dikke zoenen van uit zeeland.