Hey hallo!
Leuk dat je even hier komt kijken. Ik noem me hier seonsyain (oftewel: sunshine) Mijn naam in het koreaans is 코니. Vind ik grappig om te weten. Ik ben inmiddels alweer 41 jaar, getrouwd en moeder van 2 jongens. De jongste heeft wat langer op zich laten wachten.
Op 20 september 2012 bleek ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te hebben en ben ik hier met spoed aan geopereerd. Hierbij is mijn rechtereileider verwijderd. Gelukkig heeft dit geen grote gevolgen voor de toekomst, maar leuk is het niet natuurlijk.
Vol goede moed zijn we verder gegaan. En het wachten is op 28 april beloond met een positieve zwangerschapstest. We gingen van het goede uit, maar ik had er eerst geen goed gevoel over. Ik realiseerde me heel goed dat het ook niet goed kon gaan. Die twijfels verdwenen toen we een echo zagen met een kloppend hartje. Rond de 10 weken vol trots het aan onze familie verteld, maar het ging helaas alsnog mis. De termijnecho die we rond de 11,5 weken hadden op 20 juni liet geen kloppend hartje meer zien. Een missed abortion werd geconstateerd. :'( Het was na 8+6 weken al opgehouden met groeien. Vijf dagen later is het gelukkig op natuurlijke wijze verlopen, zonder complicaties. Later die week hebben we hem/haar begraven in het bos. Het was een korte, maar heftige periode.
Dus vol goede moed gingen we opnieuw verder. De wens voor nog een kindje bleef. Maar zoals een songtekst zegt: 'Lost, before I found you. Gone, before you came. But I love you just the same.', zo zullen wij ook altijd houden van dat wat we niet hebben mogen leren kennen. 'Missed you, before I met you. On earth we never can. But in heaven we'll meet again.'
Ons lange wachten werd opnieuw beloond met een zwangerschap! Ik had niet meer verwacht dat het spontaan zou lukken, maar op 22 december 2014 had ik een nieuwe positieve test in handen. En in september 2015 is onze zoon gezond ter wereld gekomen. Hij lijkt qua uiterlijk ontzettend op zijn broer, maar hij is een hele andere baby. Een heel stuk gemakkelijker en hij sliep al met 6 weken heerlijk door. We zijn erg blij en voelen ons gezegend met 2 jongens.
We hebben besloten om het bij twee kinderen te houden. Inmiddels gaat de oudste naar de middelbare school. Mijn rol als moeder is nu minder en ik ben weer meer een vrouw, meer mezelf. Nu ik minder 'werk' van de kinderen heb, besteed ik meer tijd aan mijn bedrijf en beetje bij beetje breid ik mijn klantenportefeuille uit.
Ook al zijn mijn kinderen nu niet meer piepjong, toch mag ik nog graag even op babybytes kijken en reageren. Al vermoed ik dat het zo langzamerhand ook tijd voor mij wordt om dit achter me te laten.